Silencio…
Bajo la luz de una bombilla
intento calcular el precio
de hacer un cambio de vida.
Cuesta caro el día a día
si caminas en mis botas.
Pesa mucho la mercancia,
y más con las alas rotas.
Mejor continuar en el abismo.
No se trata de desprecio.
Si no de estar conmigo mismo…
En silencio.
Monthly Archives: octubre 2019
Casi nunca es por el dia.
Es en las noches oscuras,
al volver a mi cama vacía,
cuando me visitan las musas.
Es cuando viene la agonía
y mi boca se queda muda,
cuando me salen las poesías,
cuando mi alma se desnuda.
Es a esas horas tardías,
cuando mi mente nublas.
Cuando en ti me perdería.
Cuando mis sueños te buscan.
No he olvidado tu aliento putrefacto
de los vasos de vino barato,
del efecto que producía en tus actos.
de haberte convertido en el bastardo
que nos amargó la vida a nuestro lado.
Aún asi creerás que fuiste un santo.
Hijo de puta insensato.
Si hubiera sido hoy, yo te mato.
En el coño de mi madre, sólo fuiste un rato.
En mi vida has sido tu el manto
que arropó mi odio a los bastardos
que como tú son mamarrachos.
Nunca me oiras decir, te extraño.
Y si crees que la has cagado. Exacto.
Soy más hombre que tú, maldito ingrato.
Tus hijos nunca serán mis hermanos.
Yo renuncio a ti en cada acto.
Nunca he olvidado, tu aliento putrefacto.
No eres más que un sucio borracho.
Me paso el día soñando.
A veces con otras vidas.
A veces que estás a mi lado.
En ocasiones desearía
no despertar de ese letargo.
Y permanecer en tu compañía,
para poder seguir amando
tus más dulces caricias,
y tus labios seguir besando.
Ti é-lo meu papanciño.
Meu querido cachorriño.
Meu adorado amiguiño…
Ti e lo meu Golfiño.
O que me da o seu cariño,
o que sabe se-lo meu meniño
Ti é-lo meu pequeniño.
O que me leva polo bo camiño.
O meu adorado canciño.
Grazas por se-lo meu filliño.
Debe estar conectado para enviar un comentario.